Kościół pierwotnie ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny został wzniesiony w 1676 roku. W roku 1925 został przebudowany. Jest najstarszym kościołem drewnianym na Mazurach. Kościół jest budowlą jednonawową, drewnianą (modrzewiową) w konstrukcji zrębowej i sumikowo-łątkowej, posadowioną na kamiennym fundamencie. Obiekt zbudowany jest na planie prostokąta z wyodrębnionym prezbiterium i dobudówką zakrystii. Od zachodu, kruchtę poprzedza czworokątna w planie, trójkondygnacyjna wieża pokryta dachem czterospadowym, oflankowana dwiema dobudówkami. Nad nawą znajduje się dach dwuspadowy, nad prezbiterium dwupołaciowy, nad dobudówkami pulpitowy. Wszystkie pokryte są gontem. Wewnątrz umieszczony jest późnobarokowy ołtarz ze sceną ukrzyżowania, rzeźbiony przez Schoebla z Margrabowej (1708 r.). Pięknym przykładem snycerki jest galeryjkowy ołtarz przy wejściu do zakrystii, upamiętniający tragiczny dla kościoła i tutejszej ludności najazd tatarski (1656/1657). W rzeźbieniach ambony odnajdziemy herby fundatorów odbudowy kościoła.